كنواس چيست؟

بوم پارچه اي ساده و بافته شده ساده است كه براي ساخت بادبان ، چادر ، خيمه شب ، كوله پشتي ، پناهگاه ، به عنوان تكيه گاه براي نقاشي رنگ روغن و ساير مواردي كه به آنها مقاومت لازم است ، و همچنين در اشيا fashion مد مانند كيف دستي ، دستگاه الكترونيكي استفاده مي شود كيف و كفش همچنين توسط هنرمندان به عنوان يك سطح نقاشي ، به طور معمول در عرض يك قاب چوبي ، كشيده مي شود.

بوم مدرن معمولاً از پنبه يا پارچه ، به همراه پلي وينيل كلرايد (PVC) ساخته مي شود ، اگرچه در طول تاريخ از كنف ساخته مي شد. تفاوت آن با پارچه هاي پنبه اي سنگين ديگر مانند پارچه جين ، ساده بودن و نه بافتن پارچه اي است. بوم در دو نوع اساسي وجود دارد: ساده و اردك. نخ هاي بوم اردك محكم تر بافته شده اند. اصطلاح اردك از كلمه هلندي پارچه ، doek آمده است.

بوم پارچه اي ساده و بافته شده ساده است كه براي ساخت بادبان ، چادر ، خيمه شب ، كوله پشتي ، پناهگاه ، به عنوان تكيه گاه براي نقاشي رنگ روغن و ساير مواردي كه به آنها مقاومت لازم است ، و همچنين در اشيا fashion مد مانند كيف دستي ، دستگاه الكترونيكي استفاده مي شود كيف و كفش همچنين توسط هنرمندان به عنوان يك سطح نقاشي ، به طور معمول در عرض يك قاب چوبي ، كشيده مي شود.

بوم مدرن معمولاً از پنبه يا پارچه ، به همراه پلي وينيل كلرايد (PVC) ساخته مي شود ، اگرچه در طول تاريخ از كنف ساخته مي شد. تفاوت آن با پارچه هاي پنبه اي سنگين ديگر مانند پارچه جين ، ساده بودن و نه بافتن پارچه اي است. بوم در دو نوع اساسي وجود دارد: ساده و اردك. نخ هاي بوم اردك محكم تر بافته شده اند. اصطلاح اردك از كلمه هلندي پارچه ، doek آمده است. در ايالات متحده ، بوم به دو روش طبقه بندي مي شود:

از نظر وزن (اونس به ازاي هر متر مربع) و توسط يك سيستم اعداد درجه بندي شده. اعداد برعكس از وزن اجرا مي شوند ، بنابراين بوم شماره 10 نسبت به عدد 4 سبك تر است. بوم به رايج ترين محيط پشتيباني براي رنگ آميزي روغن تبديل شده است و جايگزين صفحات چوبي مي شود. از قرن 14 در ايتاليا استفاده مي شد ، اما به ندرت استفاده مي شود. يكي از قديمي ترين روغن هاي موجود بر روي بوم ، يك مدونا فرانسوي با فرشتگاني از حدود سال 1410 در Gemäldegalerie ، برلين است.

كلمه "بوم" از canevaz انگليسي-فرانسوي قرن 13 و بوم فرانسه قديمي گرفته شده است. هر دو ممكن است مشتقات Vulgar Latin cannapaceus به معناي "ساخته شده از كنف" باشد كه از يوناني κάνναβις (شاهدانه) گرفته شده است.

براي نقاشي

بوم با جايگزيني صفحات چوبي ، به رايج ترين وسيله پشتيباني براي نقاشي رنگ روغن تبديل شده است. از قرن 14 در ايتاليا استفاده مي شد ، اما به ندرت استفاده مي شود. يكي از قديمي ترين روغن هاي موجود بر روي بوم ، يك مدونا فرانسوي با فرشتگاني از حدود سال 1410 در Gemäldegalerie ، برلين است. استفاده از آن در حدود 1470 توسط پائولو اوچلو در سنت جورج و اژدها و تولد ناهيد توسط ساندرو بوتيچلي در دهه 1480 هنوز براي اين دوره غيرمعمول بود.

ظاهراً نقاشي هاي بزرگ براي خانه هاي روستايي بيشتر روي بوم بوده و شايد كمتر زنده مانده باشند. اين قيمت ارزان تر از يك تابلوي نقاشي بود ، و ممكن است گاهي نشان دهد نقاشي كم اهميت تر است. در Uccello ، زره پوش از برگ نقره استفاده نمي كند ، مانند ساير نقاشي هاي او (و بنابراين رنگ تخريب نشده باقي مي ماند). 

نوع ديگر نقاشي روي پارچه هاي سبك تر مانند پارچه ملافه ، پارچه يا چسب بود كه اغلب براي آگهي هايي كه به صورت دسته اي حمل مي شوند ، استفاده مي شود. اين يك محيط با دوام كمتري است و نمونه هاي برجاي مانده مانند Dirk Bouts 'Entombment ، در هوس كشيدن روي پارچه (دهه 1450 ، گالري ملي) نادر است و اغلب از نظر ظاهري كمرنگ است.

نقاشي تابلويي تا قرن شانزدهم در ايتاليا و قرن هفدهم در اروپاي شمالي بيشتر رايج بود. هنرمندان مانتنا و ونيزي از جمله رهبران اين تغيير بودند. بوم بادبان ونيزي به راحتي در دسترس بود و به عنوان بهترين كيفيت مورد توجه قرار گرفت.

بوم معمولاً در عرض يك قاب چوبي به نام برانكار كشيده مي شود و ممكن است قبل از استفاده با gesso پوشانده شود تا از تماس مستقيم رنگ روغن با الياف بوم جلوگيري كند كه در نهايت باعث پوسيدگي بوم مي شود. يك گسو گچ سنتي و انعطاف پذير از كربنات سرب و روغن دانه كتان تشكيل شده است كه روي زمين چسب پوست خرگوش اعمال مي شود. يك تنوع با استفاده از رنگدانه سفيد تيتانيوم و كربنات كلسيم نسبتاً شكننده و مستعد ترك خوردگي است. از آنجا كه رنگ بر پايه سرب سمي است ، بايد در استفاده از آن دقت شود. انواع آغازگرهاي بوم جايگزين و انعطاف پذيرتر به صورت تجاري موجود است ، مشهورترين آنها يك رنگ لاتكس مصنوعي متشكل از دي اكسيد تيتانيوم و كربنات كلسيم است كه با يك امولسيون پلاستيكي حرارتي متصل شده است. بسياري از هنرمندان بر روي بوم بدون طرح نقاشي كرده اند ، مانند جكسون پولاك ،  كنت نولند ، فرانسيس بيكن ، هلن فرانكنتالر ، دن كريستنسن ، لري زوكس ، روني لندفيلد ، نقاشان Color Field ، انتزاع گرايان غنايي و ديگران. رنگ آميزي رنگ اكريليك در پارچه بوم اردك پنبه اي نسبت به استفاده از رنگ روغني خوش خيم تر و آسيب كمتري به پارچه بوم بود. در سال 1970 هلن فرانكنتالر هنرمند درباره استفاده خود از لكه گيري اظهار داشت:

    هنگامي كه من براي اولين بار شروع به انجام نقاشي هاي لكه اي كردم ، فكر مي كنم مناطق بزرگي از بوم را بدون رنگ ترك كردم ، زيرا خود بوم به همان اندازه با رنگ و خط يا رنگ عمل مي كرد. به عبارت ديگر ، سطح زمين بخشي از محيط بود ، به طوري كه به جاي اينكه آن را به عنوان زمينه يا فضاي منفي يا يك نقطه خالي تصور كنيد ، به رنگ احتياج نداشت زيرا در كنار آن رنگ داشت. مسئله اين بود كه تصميم بگيريم كجا بايد آن را بگذاريم و كجا پر كنيم و كجا بگوييم اين به خط ديگري يا رنگ ديگري احتياج ندارد. اين را در فضا مي گويد.

بوم اوليه از پارچه كتان ساخته شده بود ، پارچه اي قهوه اي رنگ و محكم با مقاومت قابل توجه. پارچه كتاني مخصوصاً براي استفاده از رنگ روغن مناسب است. در اوايل قرن 20 ، بوم پنبه اي كه اغلب "اردك پنبه اي" ناميده مي شود ، مورد استفاده قرار گرفت. پارچه كتاني از مواد با كيفيت بالاتر تشكيل شده است ، و محبوبيت بسياري از هنرمندان حرفه اي ، به ويژه كساني كه با رنگ روغن كار مي كنند ، همچنان ادامه دارد. اردك پنبه اي كه كاملاً كشيده شده و بافت مكانيكي يكنواختي دارد ، يك گزينه اقتصادي تر ارائه مي دهد. ظهور رنگ اكريليك محبوبيت و استفاده از بوم اردك پنبه اي را بسيار افزايش داده است. كتان و پنبه به ترتيب از دو گياه كاملاً متفاوت حاصل مي شوند ، گياه كتان و گياه پنبه.

بوم هاي Gessoed روي برانكارد نيز موجود است. آنها در وزن هاي مختلف موجود هستند: وزن سبك حدود 4 اونس در متر مربع (140 گرم در متر مربع) يا 5 اونس در متر مربع (170 گرم در متر مربع) است وزن متوسط ​​حدود 7 اونس در متر مربع (240 گرم در متر مربع) يا 8 اونس در متر مربع (270 گرم در متر مربع) است. وزن سنگين حدود 10 اونس در متر مربع (340 گرم در متر مربع) يا 12 اونس در متر مربع (410 گرم در متر مربع) است. آنها با دو يا سه لايه ژسو آماده مي شوند و بلافاصله آماده استفاده مي شوند. هنرمنداني كه تمايل به كنترل بيشتر سطح نقاشي خود دارند ممكن است يك يا دو كت ژسوي مورد نظر خود را اضافه كنند. هنرمندان حرفه اي كه مايل به كار بر روي بوم هستند ممكن است بوم خود را به روش سنتي تهيه كنند.

يكي از برجسته ترين تفاوت هاي بين تكنيك هاي مدرن نقاشي و استادان فلاندي و هلندي در تهيه بوم است. تكنيك هاي "مدرن" هم از بافت بوم و هم از رنگ خود استفاده مي كنند. استادان دوره رنسانس اقدامات فوق العاده اي انجام دادند تا اطمينان حاصل كنند كه هيچ يك از بافت هاي بوم از بين نمي رود. اين امر مستلزم يك فرآيند سخت كوشانه و طولاني مدت چند ماهه روي لايه بوم خام با رنگ (معمولاً) سفيد سرب ، سپس پرداخت سطح و سپس تكرار است.  محصول نهايي شباهت كمي به پارچه داشت ، اما در عوض داراي براق براق و مينا مانند بود.

با استفاده از يك بوم آماده شده ، نقاش در مي يابد كه هر لايه رنگ بعدي به روشي "كره اي" روي آن بلغزد و با سازگاري مناسب در كاربرد (روش چربي بيش از لاغر) ، مي توان به يك نقاشي كاملاً خالي از ضربات قلم مو دست يافت. يك آهن گرم روي يك تكه پنبه مرطوب زده مي شود تا چين و چروك هاي آن صاف شود.

بوم را مي توان با استفاده از چاپگرهاي ديجيتال افست يا متخصص براي ايجاد چاپ بوم نيز چاپ كرد. اين فرآيند چاپ جوهر افشان ديجيتال در بين مردم با نام Giclée شناخته مي شود. بعد از چاپ مي توان بوم را به دور برانكارد پيچيد و نمايش داد.